ქვემოთ მოტანილია იმ მოციქულებისა და წმიდა მამაების გამონათქვამები სამეფო ხელისუფლების შესახებ, ვის დარიგებასაც მიჰყვება მთელი მართლმადიდებელი ეკლესია და მისი მრევლი:

ეს წერილი დავწერე სააკაშვილის პრეზიდენტობისას, დაახლოებით 2004 წელს, თუმცა, ვფქრობ ის ახლაც აქტუალურია და მომავალში უფრო აქტუალური გახდება გია მამალაძე

არავითარი მიზეზი არა გვაქვს არ ვენდოთ სუმბატ დავითის ძეს. მით უმეტეს, თუ გავიხსენებთ ზემოთ მოყვანილ ჩვენს გამოკვლევას მნიშვნელოვან მოვლენათა შორის 14 თაობის შესახებ, რომელიც საკრალურად ამტკიცებს გვარამის და მის შთამომავალთა დავითიანობასა და ქალდეველობას.

ეს წერილი დაიწერა დაახლოებით 16-18 წლის წინ და გამოქვეყნდა რამდენიმე გაზეთში. 2007 წელს შევიტანე ჩემს წიგნში "კონსტიტუციური სახალხო მონარქიისათვის". გადაბეჭდა რამდენიმე გამოცემამ, რისთვისაც მადლობას ვუხდი. გადაბეჭდა რამდენიმე ადამიანმაც, ზოგი რამ შეცვალა, მიამატა ჩემი სხვა წერილებიდან და თავისი სიტყვებიც.... რაც ამ წერილში წერია, ისევ აქტუალურია, ამიტომ კვლავ ვთავაზობ საზოგადოებას. გია მამალაძე

კლუბი აღიარებს ეროვნული ერთობის აუცილებლობას. კლუბი არ იღწვის რომელიმე ფენის შთამომავალთა პრივილეგიების და წოდების აღდგენისათვის – საქართველოს კონსტიტუციის თანახმად ყველა მოქალაქე თანასწორია. შესაბამისად ადამიანის უფლებათა საყოველთაო დეკლარაციისა.

ეს წერილი დაიწერა სააკაშვილის პოპულარობისას. მიშა-მიშას მოჰყვა სხვა შეძახილები, ბოლოს კი - ბიძინა-ბიძინა. ასე რომ, საქმის არსი არ შეცვლილა. აქ არაა მოწოდება ვინმეს გაკერპებისა, ეს არის დასკვნა. გია მამალაძე

მკითხველს ვთავაზობთ თემას განხილვისათვის: " ინტეგრალური ნაციონალიზმი და არისტოკრატიულობის თეორია". ამ თემაზე სხვადასხვა აზრი არსებობს, ყოველ აზრს, რა თქმა უნდა, აქვს არსებობის უფლება და იგი უნდა განვიხილოთ. გთავაზობთ ჩემს წერილს, რომელიც გამოქვეყნდა დაახლოებით ექვსი წლის წინ და შესულია ჩემს წიგნში "კონსტიტუციური სახალხო მონარქიისათვის". წიგნი გამოიცა 2007 წელს. გთხოვთ მოგვწეროთ თქვენი აზრი ამ საკითხთან დაკავშირებით royalclubofgeorgia@gmail.com ავტორი

ეს წერილი დაიწერა უკრაინის "ნარინჯისფერი რევოლუციის" დროს, 2004 წელს.

მკითხველს ვთავაზობთ თემას განხილვისათვის: "არისტოკრატიული თუ სახალხო მონარქია". მსოფლიოში მონარქიის რამდენიმე სახეა გავრცელებული. ზოგიერთ ქვეყანაში აბსოლუტური მონარქიაა (აზიის ქვეყნები), ზოგიერთ სახელმწიფოში შეიხებს, ამირებს და სხვა არისტოკრატებს დიდი უფლებები აქვთ (აზია), ევროპის მონარქისტულ ქვეყნებში კი სახალხო მონარქიაა. ამ თემაზე სხვადასხვა აზრი არსებობს, ყოველ აზრს, რა თქმა უნდა, აქვს არსებობის უფლება და იგი უნდა განვიხილოთ, რათა შევთანხმდეთ ჩვენი ქვეყნის მომავალზე და მზად ვიყოთ, იქნებ ქართველმა ხალხმა გადაწყვიტოს საქართველოში მონარქიის აღდგენა.

საპარლამენტო რესპუბლიკური მმართველობის დროს აღმასრულებელ ხელისუფლებას ახორციელებს მთავრობა და მისი მეთაური (პრემიერ-მინისტრი, კანცლერი). სახელმწიფოს სიმბოლო საშინაო და საგარეო პოლიტიკაში, სხვადასხვა ხელისუფლებებს შორის არბიტრი, და სხვა, გახლავთ პრეზიდენტი, რომელსაც (უფრო მეტად) პირდაპირი არჩევნების მეშვეობით ირჩევენ. საყოველთაო არჩევნების გზით არჩეულ პრეზიდენტს აქვს ხალხის ნდობის მანდატი. მაგრამ, თუ ჩვენ პრეზიდენტს შევცვლით მეფით, თანაც რეფერენდუმის გზით, მას ექნება როგორც ხალხის, ასევე ისტორიის, წინაპრების ნდობის მანდატიც (ეს შეიძლება აისახოს კონსტიტუციაში, პრეამბულა).

სხვას შეუძლია სხვაგვარი პროექტი შემოგვგვთავაზოს, საზოგადოება კი გადაწყვეტს, რომელს აირჩევს. გამოგვიგზავნეთ თქვენი მოსაზრებები contact@georoyal.ge. აკადემიურ და გამართულ პროექტებს სიამოვნებით დავბეჭდავთ.

მამა გაბრიელი უქადაგებდა მრევლს, რომ საქართველოსთვის აუცილებელი იყო სამეფო ხელისუფლება: - მეფეს სხვა მადლი აქვს; სანამ ბაგრატოვანი მეფე არ დაუბრუნდება,საქართველოს არაფერი ეშველება! მეფის მოსვლამდე კი ტახტი აღადგინეთ! კარგ პრეზიდენტს ცუდი მეფე გერჩივნოთ, რადგან მთავარია ღვთის მადლი გადმოვიდეს ერზე.