|
არაბებთან მებრძოლი ასტურიის მეფე ალფონსო II უბიწო
ალფონსო II უბიწო (ესპ. Alfonso II el Casto) (დ. 759 — გ. 20 მარტი, 842) — ასტურიის მეფე 792—842 წლებში ფრუელა I–ის ვაჟი.
ალფონსს ამგვარი მეტსახელი ქორწინებამდე უბიწო ცხოვრების გამო ერგო. იგი გულადი მეომარი და ღვთისმოსავი კაცი იყო. მისი მოღვაწეობა ესპანეთისთვის იმდენად მნიშვნელოვანია, რომ მას შეიძლება ასტურიის სამეფოს ნამდვილი დამაარსებელი ვუწოდოთ. ქრისტიანული მატიანეები გვამცნობენ ალფონსოს მრავალი ლაშქრობების შესახებ არაბების წინააღმდეგ. მან გაიმარჯვა ლუგოსთან ბრძოლაში და მუსულმანებს მთელი გალისია და დასავლეთ ზღვისპირეთი ტახოს შესართავამდე წაართვა. მან ბოლო მოუღო შეგუების პოლიტიკას, რომელსაც მისი წინამორბედები მისდევდნენ და ესპანელებში გააღვივა რელიგიური სულისკვეთება, რომელიც არ ჩამქრალა მრავალი საუკუნის მაძილზე. |
|
|
 1 (14) აგვისტოს არის ხსენება შვიდთა მოწამეთა მაკაბელთა - აბიმი, ანტონინე, გური, ელეაზარი, ევსევონი, ალიმი და მარკელე, დედა მათი სოლომონია და მოძღვარი ელეაზარი ეწამნენ ქრისტეს შობამდე 166 წელს, როცა იუდეა სირიის მეფეს, ანტიოქოს ეპიფანეს ჰქონდა დაპყრობილი.
უსჯულო თვითმპყრობელმა გადაწყვიტა, წარმართობა დაენერგა იუდეველთა შორის, უკრძალავდა მათ ღვთისმსახურებას, წვავდა წმიდა წიგნებს; იერუსალიმის ტაძარი გაძარცვა, შიგ იუპიტერის კერპი დაადგმევინა, უფლის რჩეულ ერს ელინური ღვთაებებისათვის მსხვერპლის შეწირვასა და ნაკერპავის ჭამას აიძულებდა...
|  114 აგვისტოს აღინიშნება შემოყვანება პატიოსანთა ძელთა ცხოველმყოფელისა ჯვარისა უფლისა. 1897 წლის ბერძნული ჟამნის ცნობით, კონსტანტინოპოლში უძველესი დროიდან არსებობდა ჩვეულება ქალაქის ქუჩებში უფლის პატიოსანი ჯვრის შემოტარებისა, რისი მიზეზიც იყო აგვისტოს თვეში ადგილობრივ მკვიდრთა შორის სნეულებათა ხშირი გავრცელება. |
| | | |
|
