|
|
კერპთაყვანისმცემელთა ქვეყანაში, მუდამ „მამის“ მაძიებელთა საზოგადოებაში, განსაკუთრებით სასიამოვნოა, გაიხსენო, რომ გვყავდა ნამდვილი ლიდერები, შექმნილნი არა რაიმე ვითარებით, არამედ ღმერთის მიერ ამორჩეულნი ამისათვის. ბედნიერებაა ჩემთვის, რომ ვიცნობდი ისეთ დიდებულ ადამიანს, როგორიც მერაბ კოსტავა იყო. უდიდესი სულიერი და ინტელექტუალური განვითარების პიროვნება თავად ძალიან თავმდაბალი გახლდათ. მისაბაძი მაგალითი ქრისტიანობისა და რაინდობისა.
|
|
იდუმალების ხიბლით მოცული ირუბაქიძეთა განაყარია "უბედო გვარი" ჩოლოყაშვილთა. სისხლის წვიმების დროს ზეობდნენ ისინი სამხედრო, სასულიერო და დიპლომატიურ ასპარეზზე
|
|
ჩვენი კალენდარი: 1911 წლის 16 სექტემბერს აღესრულა მიქაელ თამარაშვილი - მან გმირულად გასწირა თავი მოყვასის გადასარჩენად.
|
|
11 (ახალი სტილით 24) სექტემბერს ქართული ეკლესია აღნიშნავს ხსენების დღეს კრწანისის ბრძოლაში თავდადებულთა - 300 არაგველთა და სასულიერო და საერო პირთა (1795).
|
|
რუსეთის იმპერია ნაბიჯ-ნაბიჯ სპობდა საქართველოს თვითმყოფადობას: გაუქმდა ქართული ეკლესიის ავტოკეფალია; ქართული წირვა-ლოცვა რუსულით შეიცვალა; გაიძარცვა საეკლესიო სიწმინდეები, განადგურდა ძეგლები; რუსული ენა დამკვიდრდა მმართველობის ორგანოებში, სასამართლოებში, სასწავლებლებში; განგებ აღვივებდნენ ეთნიკურ შუღლს საქართველოში მცხოვრებ ხალხთა შორის; რუსეთში გადაასახლეს ბევრი გამორჩეული მამულიშვილი, რომელთაც ხმა აიმაღლეს იმპერიის პოლიტიკის წინააღმდეგ; დაწესდა ცენზურა.
|
|
19 (02.12) ნოემბერი
|
|
1990 წლის 28 ოქტომბერს საქართველოში ჩატარდა მრავალპარტიული არჩევნები. საქართველოს ანექსიის დროიდან დიდი ხნის მერე, მრავალპარტიული, დემოკრატიული, თავისუფალი არჩევნები არ ჩატარებულა ჩვენს სამშობლოში... გაიმარჯვა ეროვნულმა მოძრაობამ... ეს დიდი მიღწევა იყო.
|
|
ეგვიპტიდან ირანამდე, ყოველ ქვეყანაში, ყოველ ქალაქში, ყოველ სოფელში, ყველა სასახლიდან, ყველა მინარეთიდან, ყველა გზაჯვარედინზე, ყოველი სულთანი, ხალიფა, ამირა, ათაბაგი, ბეგი, ყადი, მოლა მოუწოდებდა ქუდზე, უფრო სწორად, ჩალმაზე კაცს საქართველოს წინააღმდეგ გალაშქრებისკენ.
|
|
14 ივლისს სრულდება 126 წელი საქართველოს ეროვნული გმირის - ქაქუცა ჩოლოყაშვილის დაბადებიდან. შთამომავლები პატივს მიაგებემ მამულიშვილის ხსოვნას, რომელმაც ქედი არ მოუხარა უზარმაზარ იმპერიას და მარტოდმარტო ებრძოდა მას შეფიცულთა რაზმთან ერთად წლების განმავლობაში.
|
|
ქართული მითოსური სინამდვილე ადრეც იცნობდა სხვა მსგავს ღვთისშვილს - პირქუშს. წარბებშეკრული მერაბი კუშტი სახით იბრძოდა სამშობლოს თავისუფლებისათვის. მებრძოლობა მხედრობასთანაა გაიგივებული ქართულ ცნობიერებაში. რაც შეეხება სტიქიონებს, მერაბი, შეიძლება ითქვას, სტიქიონების მომთვინიერებელი გახლდათ, ნახევრად ღმერთკაცი (როგორც ვთქვით, ღვთისშვილი), რომელიც თვითონ ქმნიდა, თავად აწრთობდა, აფოლადებდა ახალ სტიქიას, ახალ ტალღას, ახალი თავისუფლებისმოყვარე თაობისას. ის „უსაზღვროების ნესტრით ვნებული, სტიქიონების კუშტი მხედარი“ - ქარიც იყო და სტიქიონებში გაკაჟებული მუხაც, „ველად გასული ფალავანივით“...
|
|
