|
ბიზანტიის იმპერატორ მავრიკიოსის და მისი 6 ვაჟის მკვლელობა
მავრიკიოსი (დ. 539 — გ. 27 ნოემბერი, 602) — ბიზანტიის იმპერატორი 582-602 წლებში. წარმოშობით იყო კაბადოკიელი. იმპერატორ ტიბერიუს II-ის სიძე. მუშაობდა კონსტანტინოპოლში ნოტარიუსად. 577 წელს დაინიშნა აღმოსავლეთის მაგისტროსად. წარმატებით აწარმოებდა ომს სპარსელებთან. 581 წელს დაქორწინდა იმპერატორ ტიბერიუს II-ის ქალიშვილზე კონსტანტინაზე და გამოცხადდა ტახტის მემკვიდრედ.
582 წელს ტიბერიუსის სიკვდილის შემდეგ გახდა იმპერატორი. მმართველობა მოუხდა ქვეყნისათვის მძიმე პოლიტიკურ და ეკონომიკურ პირობებში. 591 წელს ქვეყნიდან ერთ-ერთი მხედართმთავრის მიერ განდევნილ სპარსეთის უფლისწულ ხოსროს დაეხმარა ტახტის დაბრუნებაში. მასვე მიათხოვა უფროსი ქალიშვილი. რის შედეგადაც ორ სახელმწიფოს შორის დაიდო ხელსაყრელი ზავი და ქვეყნის აღმოსავლეთით მშვიდობამ დაისადგურა. რამაც მავრიკიოსს საშუალება მისცა მნიშვნელოვანი ძალები გადაესროლა ბალკანეთში და იტალიაში, სადაც ასევე წარმატებებს მიაღწია.
მის დროს დაიწყო ქვეყნის დეცენტრალიზცია. შეიქმნა ნახევრადდამოუკიდებელი საეგზარქოსოები რავენაში (584) და კართაგენში (591).
მავრიკიოსის ანდერძის მიხედვით (597) იმპერია მის ვაჟიშვილებს შორის უნდა დანაწილებულიყო. ცნობილია, რომ მას ჰყავდა 10 შვილი: 4 ქალიშვილი და 6 ვაჟიშვილი.
მავრიკიოსი დაამხეს აჯანყებულმა ჯარისკაცებმა ფოკას მეთაურობით. ის შეიპყრეს და სიკვდილით დასაჯეს 602 წლის 27 ნოემბერს. მანამდე კი მის თვალწინ სიკვდილით დასაჯეს მისი ექვსივე ვაჟიშვილი. ხოლო დედოფალი და სამი ქალიშვილი მონასტერში გამოკეტეს. სიმამრის მკვლელობის გამო ხოსრო II-მ დაარღვია ზავი და ისევ დაუპირისპირდა ბიზანტიის იმპერიას. რამაც საბოლოოდ აღმოსავლეთის პროვინციების გაჩანგება გამოიწვია.
მავრიკიოსმა იმპერიის ოფიციალურ ენად ლათინურის ნაცვლად გამოაცხადა ბერძნული ენა. მავრიკიოს მიაწერენ ასევე სამხედრო სახელმძღვანელოს „სტრატეგიკონის“ ავტორობას. |
|
|
 1 (14) აგვისტოს არის ხსენება შვიდთა მოწამეთა მაკაბელთა - აბიმი, ანტონინე, გური, ელეაზარი, ევსევონი, ალიმი და მარკელე, დედა მათი სოლომონია და მოძღვარი ელეაზარი ეწამნენ ქრისტეს შობამდე 166 წელს, როცა იუდეა სირიის მეფეს, ანტიოქოს ეპიფანეს ჰქონდა დაპყრობილი.
უსჯულო თვითმპყრობელმა გადაწყვიტა, წარმართობა დაენერგა იუდეველთა შორის, უკრძალავდა მათ ღვთისმსახურებას, წვავდა წმიდა წიგნებს; იერუსალიმის ტაძარი გაძარცვა, შიგ იუპიტერის კერპი დაადგმევინა, უფლის რჩეულ ერს ელინური ღვთაებებისათვის მსხვერპლის შეწირვასა და ნაკერპავის ჭამას აიძულებდა...
|  114 აგვისტოს აღინიშნება შემოყვანება პატიოსანთა ძელთა ცხოველმყოფელისა ჯვარისა უფლისა. 1897 წლის ბერძნული ჟამნის ცნობით, კონსტანტინოპოლში უძველესი დროიდან არსებობდა ჩვეულება ქალაქის ქუჩებში უფლის პატიოსანი ჯვრის შემოტარებისა, რისი მიზეზიც იყო აგვისტოს თვეში ადგილობრივ მკვიდრთა შორის სნეულებათა ხშირი გავრცელება. |
| | | |
|
