|
წმიდა მოწამე მირდატ მეფე იყო ძე ქართლის მეფის ვარაზ-ბაკურისა. სიმხნე და უშიშრობა ბავშვობიდანვე დაჰყვა საქართველოს უფლისწულს. მას არც სიქველე და გონიერება აკლდა. უმთავრეს მიზნად ქართლის სამეფოს სრული განთავისუფლება და გაძლიერება ჰქონდა დასახული. სამშობლოს სიყვარულით გულანთებული ხელმწიფე ბიზანტიისაგან დაპყრობილი ტაო-კლარჯეთის დაბრუნებას ესწრაფვოდა, ხოლო სპარსეთს, ქვეყნის შინაურ საქმეებში ჩარევის უფლებას არ აძლევდა.
|
|
ამბობენ, განსაცდელი ცოდვის წილ მიეგება ქვეყანასო და მეორე მხრივ, განსაცდელით წვრთნის უფალი თავის რჩეულთ. საქართველოში მონღოლთა ბატონობის ჟამს განსაცდელს ვინ გამოულევდა მომავალ გვირგვინოსანს და როგორც კი მოევლინა ამ ქვეყანას უფლისწული დემეტრე (II), მათაც ნიაღვარივით იწყეს დენა.
|
|
როგორც იწინასწარმეტყველა წმინდა ბერმა ბასილიმ, მეფე დემეტრე თავდადებულის სიკვდილის შემდგომ მიმოიფანტნენ მისი შვილები. დემეტრეს უფროსი ვაჟი, დავითი, რომელიც მას ჰყავდა ტრაპიზონის მეფის ასულისაგან, თან ახლდა მამას ურდოში. იგი ძლივს გადაურჩა სიკვდილს და აღიზარდა ნოინ ტაჩარის კარზე. მისი ძმები – ვახტანგი და მანუელი, საქართველოში დარჩნენ, ხოლო ნახევარძმა გიორგი (შემდგომში ბრწყინვალედ წოდებული), დედამ, ბექა ჯაყელის ასულმა წაიყვანა ახალციხეში, მამის მამულში და იქ აღიზარდა. დემეტრეს მესამე ცოლი, სორღალი კი შვილებით, - ბაადურით და იადიგარით, სამშობლოში დაბრუნდა.
|
|
"როცა უფალი ირჩევს ერს ან ადამიანს, მას ასევე განსაკუთრებულ პასუხისმგებლობას აკისრებს. საუკუნეების განმავლობაში ამ უდიდეს პასუხისმგებლობას კისრულობდა ბაგრატიონთა გვარი. და არც ისაა შემთხვევითი, რომ ბაგრატიონთა გვარი სათავეს დავით წინასწარმეტყველისა და სოლომონისაგან იღებს", - ბრძანებს სრულიად საქართველოს კათოლიკოს - პატრიარქი ილია II.
|
|
ღირსი ბასილი იყო ძე საქართველოს მეფის ბაგრატ III-ისა. ბავშვობიდან მონაზვნური ცხოვრებისაკენ მიდრეკილმა წმინდანმა ღრმად შეისწავლა ფილოსოფია და ღვთისმეტყველება. იცოდა მრავალი უცხო ენა. იყო მისი დროის ერთ-ერთი თვალსაჩინო ფილოსოფოსი და ღვთისმეტყველი.
|