|
ამჯერად მინდა მხოლოდ რამდენიმე მნიშვნელოვან, შეიძლება ითქვას, საკრალურ მინიშნებას, დამთხვევას თუ გამეორებას, ანალოგიას, ყოველ შემთხვევაში ძალიან საინტერესო ვითარებას მიაქციოს მკითხველმა ყურადღება, რომელსაც წარმოგიდგენთ ქვემოთ.
|
|
ძალიან საინტერესოა, რომ მამა კირილემ ნაშრომი დაასრულა იმ ხანებში, როცა საბერძნეთმა წარმატებებს მოაღწია ოსმალეთის იმპერიასთან ბრძოლაში. მაგრამ, იოანეს გამოცხადების მკვლევარისათვის უეჭველ ჭეშმარიტებად დარჩა, რომ მართლმადიდებლური სამყაროსა და მთელი მსოფლიოს გადამრჩენი, მაინც, სულ „პატარა საქართველო“ იქნება.
|
|
საქართველოს ისტორიაში ღვთისათვის თავდადება მოყვასისათვის თავდადებას ენაცვლება. ჩვენი ერის ისტორია მუდმივი გამოსახვაა ჯვრისა. ქრისტესთვის დაღვრილი სისხლი თითქოს ჯვრის ორივე ძელს ადუღაბებს. ეს არის ჯვარცმა და, ამავე დროს, მოწმობა ჯვარზე.
|
|
დედა ღვთისმშობელი მეოხებას არ აკლებს თავის სამწყსოს - ამა სოფლის ყველაზე მძაფრ ქარტეხილებში იგი მხსნელად ევლინება და არიდებს ყოველგვარ განსაცდელს; ისტორიის გადამწყვეტ პერიოდებში მამულის, ენისა და სარწმუნოების შესანარჩუნებლად მფარველობს ჩვენს სამშობლოს.
|
