|
|
ლაშა-გიორგის დროინდელი ისტორიკოსი (ასევე ანონიმი) პირდაპირ, საკმაოდ კატეგორიული ხაზგასმით უთითებს: ,,თამარის ქმარი დავითი იყო ოსთა მეფის ძე, ტომი ბაგრატიონთა’’. ,,ტომი’’ ამ შემთხვევაში ნიშნავს სწორედ გვარს. ასეთი მაგალითები თვით XIX საუკუნეშიც კი გვაქვს. მაგ., ,,ჯამბაკური, ტომი ორბელიანთა’’, ,,მზეჭაბუკი, ტომი ჯაყელთა’’ და ა.შ. მაშასადამე დავით-სოსლანის ბაგრატიონობა ეჭვს არ უნდა იწვევდეს,
|
|
ბავშვობა არ ჰქონია, ომი იყო მისი ბედისწერა, ომი სამშობლოს თავისუფლებისა და ერთიანობისათვის.
|
|
,,დავითიზმი’’ იყო საუკუნეებით ჩამოყალიბებული ქართველთა ეთნოფსიქოლოგიის მსხვრევა, რაღაც არასწორის გასწორება, ბუნებითი დაუდგომლობის წაღმართ წარმართვა. დავით IV არ აძლევდა ,,სიმშვიდეს’’ ქართველობას, აიძულებდა აქტიურობას. დიდი საქმეებისაკენ მოუწოდებდა. პატივმოყვარეობის ჭიას, გულში რომ ჰქონდა თითოეულს ცალ-ცალკე, საერთო-ქართული სიდიადის გრძნობად აყალიბებდა. განასხამდა ქართველისაგან შიშს უცხოურისადმი. მეფემ უარყო ბიზანტიური ტიტულები. არ მიიღო იმპერატორის წოდებაც. არაფერი სურდა სხვათაგან ნაბოძები.
|
|
,,ჟამი რაი წვლილთა და ხმელთა
აღმოფშვინვათაი წარმოდგეს,
ზარი მეფობისაი წარხდეს და დიდებაი დაშრტეს.
შვებაი უქმ იქმნენ,
ყვავილოვნებაი დაჭნეს,
სხვამან მიიღოს სკიპტრაი,
სხვასა შეუდგნენ სპანი,
მაშინ შემიწყალე, მსაჯულო ჩემო’’.
|
|
contact@georoyal.ge ან qne556@yahoo.com
|
|
ყველაზე დიდი მეფე ქართველთა არის დავით IV, ყველაზე პოპულარული - თამარი.
|
|
უფალმა თავისი ძალაუფლება მიანდო რუსეთის მართლმადიდებელ მეფეებს, მაგრამ მათაც გადაუხვიეს ჭეშმარიტ გზას და იწვევენ ღვთის მრისხანებას...
დღეს (1821 წელს - გ. მ.) იბერიის ძალიან მცირე სამეფო არის ერთადერთი მორწმუნე სახელმწიფო, რომელიც აღმოსავლეთის მართლმადიდებელი ეკლესიის რწმენის ერთგული დარჩა.
ამპარტავნებითა და სიხარბით შეპყრობილმა რუსეთის მეფეებმა ხელჰყვეს საქართველოს სახელმწიფოსა და ეკლესიის დამოუკიდებლობა: „მათ მიიტაცეს მათი გვირგვინი
|
|
მეფეთ მეფე გიორგი II-ის, როგორც პოლიტიკოსისა და სახელმწიფო მოღვაწისადმი ინტერესი დიდი ხანია ქართველ მკვლევართა ყურადღების არეალშია მოქცეული (თ. ჟორდანია, რ. მეტრეველი, ი. სურგულაძე, ვ. სილოგავა, შ. მესხია, ლ. გრიგოლაშვილი, ე. გაბიძაშვილი, ი. ანთელავა, ჯ. სამუშია...) [1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9].
|
|
ჩვენ მონარქიის აღდგენა გვჭირდება არა იმიტომ, რომ სათამაშო მეფე და დედოფალა გვყავდეს, არამედ იმიტომ, რომ პირველმა ოჯახმა, პირველმა კაცმა და პირველმა ქალბატონმა ქვეყნისა, შეასრულონ თავიანთი ერთ-ერთი უმთავრესი მოვალეობა - იყვნენ მართლმადიდებლობის, ეროვნულობისა და სიკეთის მაგალითები.
|
|
