|
შეთქმულება შეიტყო აზნაურმა იოთამ ზედგინიძემ, რომელიც მხურვალე მონატრული იყო საქართველოს ერთობის აღდგენისა. მან მაშინვე მოახსენა მეფეს ეს ამბავი და ურჩია დაუყონებლივ ღონისძიება მიეღო შეთქმულობის წინააღმდეგ. მაგრამ მეფემ არ დაიჯერა ეს, რადგანაც შეუძლებლად ჰხდიდა ასეთს საზიზღარს ღალატსა. ბევრი ეცადა იოთამი დაერწმუნებინა მეფე, მაგრამ ვერაფერს გახდა
|
|
მეცხრე საუკუნის შუა წლებში არაბთა იმპერია – სახალიფო, ისეთი ძლიერი აღარ იყო, როგორც ადრე, როცა შიშის ზარს სცემდა მსოფლიოს. შინაომებითა და ხელისუფლებისთვის ბრძოლით იყო დასუსტებული, თუმცა, საომარი რესურსი ისევ დიდი ჰქონდა და იმ დროისათვის უზარმაზარი არმიის გამოყვანაც შეეძლო.
|
|
შორეულ წარსულში ჰერეთის შუაგულში, ცივ-გომბორის ქედის დასასრულს, იქ სადაც ივრის ზეგანი ფრიალო კბოდეთი გადადის ალაზნისპირეთში, აუგიათ მიუვალი ციხე-სიმაგრე ხორნაბუჯი.
|
|
1203 წელს თამარ მეფემ, ჩვეულებისამებრ, დიდძალი ოქროს ფული გაიღო საქართველოს საზღვრებს გარეთ არსებული ქართული სავანეებისთვის.
|
|
ერეკლე მეორის ცხოვრების ბევრი ფაქტი შემორჩა მატიანეებს. ქვემოთ, ყველა ქართველისათვის კარგად ცნობილი რამდენიმე პატარა მოგონებაა წარმოდგენილი.
|
|
1752 წელი, იმერეთი - დაშლილ-დანაწევრებული საქართველოს სულთმობრძავი მარგალიტი...
თურქული უღლის სიმძიმე უაღრესად შესჭირვებია იმერელ გლეხობას. წელში გამწყვეტი გადასახადებით სულს ხდიან ქართველობას ურჯულონი. გადასახადიც არის და გადასახადიც: სტამბოლის კარზე ყოველ წელს მიერეკებიან უტურფეს ასულებს და ახალშეღერილ ჭაბუკებს...
|
