|
პირველი მსოფლიო ომის დროს, 1915 წელს მობილიზაციით გაიწვიეს ოსმალეთის ფრონტზე. ჭანების (ლაზების) გამოსარჩლებისათვის მას საველე სასამართლო მოელოდა, მაგრამ 1917 წლის თებერვლის რევოლუციამ მოუსწრო..
|
|
აკაკიმ დავით ერისთავს ლექსი უძღვნა, რომელიც მის საფლავის ძეგლზე ამოკვეთეს:
ძღვნად და საკურთხად სამარადისოდ,
საამქვეყნიოდ და საამსოფლოდ
ღირსმა ერის ძემ, თვით ერისთავმა,
სამშობლოსათვის დასდგა ,,სამშობლო”.
|
|
პარმენ ცახელი 1919 წლის 31 აგვისტოს მოკლეს ქუთაისში.
|
|
ზოგიერთი მწერლის ნაწარმოებები უფრო მეტს ეუბნებიან მკითხველს, ვიდრე ბიოგრაფიები. ბიოგრაფიები ხშირად ავტორის მოთხრობებშია გაბნეული. ხშირად ნაწარმოებებში ავტორის აღსასრულიცაა ნაწინასწარმეტყველები. ამგვარადაა ნაწინასწარმეტყველები გურამ რჩეულიშვილის ვაჟკაცური გარდაცვალება მის მოთხრობებში, განსაკუთრებით მოთხობაში „ნელი ტანგო“
|
|
ათწლეულთა მერე, დღევანდელი გადასახედიდან, კიდევ უფრო მეტად ვაჟკაცურად მეჩვენება პაოლოს თოფის გასროლა - „მე თქვენი არ მეშინია, ბილწებო, მე სიკვდილის არ მეშინია, თქვენგან დამცირებას, სიკვდილი მირჩევნია“ - ჩემი აზრით, უთხრა პაოლომ თავისი თოფის გასროლით ბოლშევიკებს და მათ მსახურებს, მთელს სისტემას, მთელს სახელმწიფოს. უთქვამს კიდეც მიხეილ ჯავახიშვილს: "ნამდვილი ვაჟკაცი ყოფილა, ყველას გვაჯობაო"...
|
|
შალვა აფხაიძე გარდაიცვალა 1967 წლის 19 თებერვალს. დაკრძალულია დიდუბის მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა პანთეონში.
|
|
1940 წლის 15 ივლისს, 65 წლის ასაკში გარდაიცვალა ცნობილი თბილისელი აშუღი, სახალხო მგოსანი და მომღერალი იეთიმ გურჯი. იეთიმ გურჯი, როგორც ცნობლია ლექსებს თხზავდა ქართულად, სომხურად და აზერბაიჯანულად. ამ ფაქტში კარგად ჩანს, მისი ცხოვრების ბიოგრაფიაც და მაშინდელი კავკასიის ყოფაც.
|
