|
ათწლეულთა მერე, დღევანდელი გადასახედიდან, კიდევ უფრო მეტად ვაჟკაცურად მეჩვენება პაოლოს თოფის გასროლა - „მე თქვენი არ მეშინია, ბილწებო, მე სიკვდილის არ მეშინია, თქვენგან დამცირებას, სიკვდილი მირჩევნია“ - ჩემი აზრით, უთხრა პაოლომ თავისი თოფის გასროლით ბოლშევიკებს და მათ მსახურებს, მთელს სისტემას, მთელს სახელმწიფოს. უთქვამს კიდეც მიხეილ ჯავახიშვილს: "ნამდვილი ვაჟკაცი ყოფილა, ყველას გვაჯობაო"...
|
|
ჭალადიდელის ზოგიერთი პოპულარული ლექსი სიმღერად იქცა: "მოგონება" ("მახსოვს პირველად სასწავლებელში"); "ფაცხა" ("მიყვარს ფაცხა მე მეგრული").
|
|
როდესაც ახლო წარსულში - საბჭოურ ეპოქაში ვაჟა-ფშაველას შემოქმედებას რელიგიური კუთხით განიხილავდნენ, ოღონდ მისი ქრისტიანული მსოფლმხედველობისთვის გვერდი აევლოთ და, ათეისტობის ბრალდებასაც რომ თავი ვანებოთ, ხან პანთეიზმის, ხან ანიმიზმის და ხან ლამის ჰილოძოიზმის მიმდევრად რაცხდნენ პოეტს. დავა არ შეწყვეტილა ჩვენს დროშიც - ოღონდ ახლა მისი, როგორც ქრისტიანული მოძღვრების ერთგულების თვალსაზრისით. ამ საკითხის გარკვევას ემსახურება ის ორი პოლემიკური წერილიც, რომელსაც ქვემოთ გთავაზობთ:
|
|
"დიდი ლიტერატურა, პროფეტული ლიტერატურა – აი, რა სჭირდება დღევანდელ კაცობრიობას. ახალი ლიტერატურა, ახალი მეტაფიზიკა, ახალი პოეზია – აი, რა სურს ამერიკის დემოკრატიას".
|
|
პარმენ ცახელი 1919 წლის 31 აგვისტოს მოკლეს ქუთაისში.
|
|
ძველი ქართული მწელობისა და ხალხური მეტყველების მარაგით გამდიდრებული ლექსიკა განუმეორებელ ელფერს ანიჭებს მის სამწერლო სტილს.
|
|
შალვა დადიანზე კონსტანტინე გამსახურდია წერდა: “შალვა დადიანს ამშვენებს მისი ბიოგრაფია. რომელიმე გულარძნილი ნაშიერი იმავე წოდებისა, თავის დიდგვაროვნებას ჩინებულად გამოიყენებდა იმპერატორის სასახლის კამერჰერების, სენატორების და გენერალ-გუბერნატორების ეპოლეტების მისაღებად. შალვა დადიანმა, ამას ყოველივეს არჩია ქართველი მწერლის, ქართველი არტისტის სვეგამწარებული ცხოვრება".
|
