|
|
მისი ყურის ბიბილო, ჩემი აზრით, არა სიგიჟის, არამედ უზარმაზარი სიყვარულის სიმბოლოა.
|
|
სიამოვნებით გამოვაქვეყნებით გამოვაქვეყნებთ თანამედროვე ავტორების ლექსებს ქართველ მეფეებზე.
|
|
ქართველი კაცისათვის კოლხური კოშკის ეზო, – მას მერე რაც იქ დასახლდა უკანასკნელი ხანების ერთ-ერთი გამორჩეული კოლხი (რა თქმა უნდა, კოლხი და იბერი ერთი და იგივეა), – ისეთივე შარავანდედითაა მოსილი, როგორც ჩვენი ტკბილი და უძვირფასესი მთაწმინდა. იქ კოლხურ კოშკშიც, იქმნებოდა მეოცე საუკუნის საგმირო ეპოსი, იქ ცხოვრობდა ახალი დროის დიდოსტატი, შემოქმედი არა მარტო დიდი ლიტერატურული ნაწარმოებებისა, არამედ მატარებელი ქართული იდეოლოგიისა და კიდევ, მოძღვარი ახალი ქართული ეროვნული მოძრაობის მზეჭაბუკების – ზვიადისა და მერაბისა, და მათი თანამზრახველებისა, თაობათა და თაობათა გაგრძელებაში…
|
|
1830 წლის 18 მარტს, სოფელ ყვავილში დაიბადა დიდი ქართველი მწერალი, მთარგმნელი და ლექსიკოგრაფი დანიელ ჭონქაძე.
|
|
აგლაძემ თარგმნა პუშკინის, ი. ტურგენევის, ლ. ტოლსტოის, ა. ჩეხოვის, მ. გორკისა და სხვ. თხზულებანი.
|
|
1940 წლის 15 ივლისს, 65 წლის ასაკში გარდაიცვალა ცნობილი თბილისელი აშუღი, სახალხო მგოსანი და მომღერალი იეთიმ გურჯი. იეთიმ გურჯი, როგორც ცნობლია ლექსებს თხზავდა ქართულად, სომხურად და აზერბაიჯანულად. ამ ფაქტში კარგად ჩანს, მისი ცხოვრების ბიოგრაფიაც და მაშინდელი კავკასიის ყოფაც.
|
|
14 ივლისს 86 წელი სრულდება ცნობილი ქართველი მწერლის - ნოდარ დუმბაძის დაბადებიდან. მას ხშირად უბრალოდ „კეთილ მწერალსაც“ უწოდებენ, რადგან მისი შემოქმედება დამახასიათებელ იუმორთან ერთად სიკეთითა და კაცთმოყვარეობით არის აღბეჭდილი. მაგრამ ცოტას თუ მიუქცევია ყურადღება იმ მამულიშვილური სატკივარისათვის და ქარაგმებისათვის, რომელთაც სტრიქონებს შორის აქცევდა მწერალი.
|
|
სანდრო ილიას ძე შანშიაშვილი (დ. 12 ივლისი, 1888, სოფ. ჯუგაანი, სიღნაღის რაიონი — გ. 28 ოქტომბერი, 1979, თბილისი) — ქართველი მწერალი, დრამატურგი.
|
|
ილია ლუკას ძე ბახტაძე (ფსევდონიმი ხონელი) (დ. 26 მაისი, 1859, დაბა ხონი ― გ. 13 ივლისი, 1900, სოხუმი) — ქართველი პუბლიცისტი, ჟურნალისტი, მთარგმნელი.
|
|
