|
წინამდებარე შესხმაში ძალიან კარგად ჩანს, როგორი ბრწყინვალე ერუდიცია ჰქონდა მის ავტორს. კარგად ჩანს, როგორი ერთგულების განცდა ჰქონდათ მამულიშვილ საეკლესიო მოღვაწეებს იმ დიდი ადამიანისადმი, რომელმაც საქართველოს სამეფო გააერთიანა "ნიკოფსიითგან დარუბანდისა ზღვადმდე, ოვსეთიდგან სოერად და არეგაწადმდე", რომელმაც საფუძველი ჩაუყარა არა მარტო ჩვენი ქვეყნის სახელმწიფოებრივ აღორძინებას, არამედ სულიერ და კულტურულ ამაღლებასაც.
|
|
ბესიკის პოეზიისათვის დამახასიეთებელია მდიდარი მეტაფორული აზროვნება, დახვეწილი ბგერწერა. მან საგრძნობლად აამაღლა პოეტური ტექნიკა, შექმნა ლექსის ახალი სახეობანი.
|
|
მკითხველს ვთავაზობთ მის ლექსს „ფიქრი იუდასი“. ლექსში კარგადაა გადმოცემული იუდას, მოღალატის განცდები, ლამაზადაა დახატული უმანკო ტარიგის „მშვიდი და სათნო სახე, სხივ-მომფინარე თვალები“...
|
|
გიორგი მიხეილის ძე თუმანიშვილი (დ. 27 იანვარი/8 თებერვალი, 1854, თბილისი ― გ. 26 იანვარი, 1920, იქვე), ქართველი საზოგადო მოღვაწე, პუბლიცისტი.
|
|
1867 წლის 4 (ახალი სტილით 16) დეკემბერს დაიბადა ცნობილი ქართველი მწერალი, შესანიშნავი ნოველისტი შიო ზაქარიას ძე დედაბრიშვილი, რომელსაც უფრო შიო არაგვისპირელის სახელით იცნობს ქართველი მკითხველი.
|
|
ვლადიმერ მაიაკოვსკი და ტერენტი გრანელი შეთანხმდნენ, რომ შეხვდებოდნენ მწერალთა კავშირში და იქ ტერენტი მიუტანდა მას ლექსებს, რომელსაც თვითონ ვლადიმერი გადათარგმნიდა და რუსულ ჟურნალ-გაზეთებში დაბეჭდავდა.
საუბარი ორ პოეტს შორის დამთავრდა. მაგრამ მე არ ვიცი მიუტანა თუ არა ტერენტი გრანელმა ლექსები მაიაკოვსკის. ამ თემაზე მე ტერენტთან შემდეგ საუბარი არ მქონია.
|
