|
ლარისა პეტრივნა კოსაჩ-კვიტკა (უკრ. Лариса Петрівна Косач-Квітка, დ. 25 (13) თებერვალი, 1871, ნოვოგრად-ვოლინსკი, ახლანდელი ჟიტომირის ოლქი ― გ. 1 აგვისტო (19 ივლისი), 1913, სურამი, საქართველო, დაკრძალულია კიევში) უკეთ ცნობილი ლიტერატურული ფსევდონიმით ლესია უკრაინკა (უკრ. Леся Українка) — ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი უკრაინელი პოეტი, და წამყვანი მწერალი ქალი უკრაინულ ლიტერატურაში.
|
|
წინამდებარე შესხმაში ძალიან კარგად ჩანს, როგორი ბრწყინვალე ერუდიცია ჰქონდა მის ავტორს. კარგად ჩანს, როგორი ერთგულების განცდა ჰქონდათ მამულიშვილ საეკლესიო მოღვაწეებს იმ დიდი ადამიანისადმი, რომელმაც საქართველოს სამეფო გააერთიანა "ნიკოფსიითგან დარუბანდისა ზღვადმდე, ოვსეთიდგან სოერად და არეგაწადმდე", რომელმაც საფუძველი ჩაუყარა არა მარტო ჩვენი ქვეყნის სახელმწიფოებრივ აღორძინებას, არამედ სულიერ და კულტურულ ამაღლებასაც.
|
|
ბესიკის პოეზიისათვის დამახასიეთებელია მდიდარი მეტაფორული აზროვნება, დახვეწილი ბგერწერა. მან საგრძნობლად აამაღლა პოეტური ტექნიკა, შექმნა ლექსის ახალი სახეობანი.
|
|
მკითხველს ვთავაზობთ მის ლექსს „ფიქრი იუდასი“. ლექსში კარგადაა გადმოცემული იუდას, მოღალატის განცდები, ლამაზადაა დახატული უმანკო ტარიგის „მშვიდი და სათნო სახე, სხივ-მომფინარე თვალები“...
|
|
გიორგი მიხეილის ძე თუმანიშვილი (დ. 27 იანვარი/8 თებერვალი, 1854, თბილისი ― გ. 26 იანვარი, 1920, იქვე), ქართველი საზოგადო მოღვაწე, პუბლიცისტი.
|