|
ანასტასია ერისთავი-ხოშტარია (დაბ. 3 თებერვალი, 1868 - გარდ. 1 მაისი, 1951) — ქართველი ნოველისტი.
|
|
როგორ ჰგავს ჩვემს სინადვილეს
|
|
ბესიკის პოეზიისათვის დამახასიეთებელია მდიდარი მეტაფორული აზროვნება, დახვეწილი ბგერწერა. მან საგრძნობლად აამაღლა პოეტური ტექნიკა, შექმნა ლექსის ახალი სახეობანი.
|
|
„...ის მრავალთათვის ბუნდოვანი ლეგენდა იყო. როგორც აუცილებლობა ისიც თანდათანობით შეიკრებს თავის ბუნებრივ ჭეშმარიტ მასშტაბებს და მაშინ, თუ სამწუხაროდ დღესვე არა, ჩვენს წინაშე წარმოდგება განსაცვიფრებელი თავისთავადობით, საოცრად დახვეწილი და არისტოკრატიული ელეგანტური ეროვნული სულით აღბეჭდილი პოეტი“...
|
|
თითქმის 20 წელი გაატარა გადასახლებაში: “სად არ მათრიეს, სად არ გადამაგდეს, სად არ მაწვალეს. ყველაფერს რომ ჩავყევი და გავიხსენე, თვითონ განვცვიფრდი, ნუთუ ყოველი მე მხვდა წილად. . . ჩემს თავზე მძიმე ზღაპარმა გადაიარა. ერთი ადამიანისთვის ეს ბევრზე ბევრია გადასატანად და დაუჯერებელიც!.”
|
|
მკითხველს ვთავაზობთ მის ლექსს „ფიქრი იუდასი“. ლექსში კარგადაა გადმოცემული იუდას, მოღალატის განცდები, ლამაზადაა დახატული უმანკო ტარიგის „მშვიდი და სათნო სახე, სხივ-მომფინარე თვალები“...
|
|
ლ. ტოლსტოის დიდ ნიჭიერების უარისყოფა რუსეთის სინოდსაც კი არ შეუძლია, მაგრამ ვერც ილია ჭავჭავაძის დიდის ნიჭის წინააღმდეგ იტყვის ვინმე ქართველი. ხოლო ტოლსტოი, შეიძლება, ისე ძვირფასი არც კი იყოს რუსისათვის, როგორც ილია ქართველისათვის. რაიცა შეეხება მსოფლიო მნიშვნელობას, ამაზედ ვერას ვიტყვით. ლ. ტოლსტოი კი არა, პოტოპენკოც და მსგავსნიც კი იქცევენ ევროპის ყურადღებას. მაშასადამე, ტოლსტოის დიდი ნიჭი აქ არაფერ შუაშია. რუსეთი, როგორც დიდი სახელმწიფო, ძალაუნებურად იპყრობს ქვეყნის ყურადღებას.
|
|
დიდი ქართველი პეტრე უმიკაშვილი, მიუხედავად იმისა, რომ ცხოვრების მიერ არ იყო განებივრებული, საოცრად ოპტიმისტი გახლდათ. ის დაუღლელად ემსახურებოდა ქართველ საზოგადოებას.
|
