|
27 სექტემბერი უდიდესი მნიშვნელობის თარიღია ქრისტიანთა ცხოვრებაში - ამ დღეს იდღესასწაულება ბიზანტიელი იმპერატორის, მოციქულთასწორ კონსტანტინე დიდის მიერ იერუსალიმს წარგზავნილი მისი დედის - წმიდა ელენეს მიერ ჯვრის ამაღლება, რომელზეც ეწამა მაცხოვარი. მაცხოვრის ჯვარზე შეხებამ აღადგინა მიცვალებული და მთელ სამყაროს მიეცა საყოველთაო აღდგინების სასოება.
|
|
დემეტრე I «იპყრა სამეფო ტახტი და საჯდომი მკლავითა ლომებრივითა» და «ყოვლითურთ ემსგავსა ძირსა კეთილსა დავითიანსა, ძესა ღმრთივ-დანერგულსა და ცხებულიანსა»; მამაცს უწოდებს, მას სტეფანოს ორბელიანიც, ხოლო მათე ურჰაელი ამბობს, რომ იგი «გულადი და ღვთის მოყვარე და ყოვლითურთ თავის მამის დავითის მსგავსი იყოო».
|
|
ქართლის ფაქტობრივი მეფე (შაჰნავაზ III-ის სახელით) 1716-1719, ვახტანგ VI-ის ირანში ყოფნის დროს.
|
|
დიმიტრი II-ის ერთდროულად სამი ქორწინება გამოწვეული არ იყო მისი დიაცთმოყვარეობით. პირველი ცოლი ტრაპიზონის კეისრის ასული ირინეა. ამ ქორწინებით მეფემ განამტკიცა კავშირი დასავლურ-ბიზანტიურ სამყაროსთან; მეორე, მონღოლთა ნოინის ასული სორღალი, ურდოში მხარდაჭერის საგარანტიოდ დაისვა ცოლად, მესამე, უმრწემესი ნათელა, სამცხის ათაბაგის ბექას ასული, ძალით შეირთო, რათა შემოერიგებინა გამდგარი სამხრეთ საქართველო.
|
|
ამ წერილის ავტორს შენიშნული აქვს რაოდენ მნიშვნელოვანია სამეფო დინასტიის გვარის წარმოშობის იდეოლოგია ქვეყნის განვითარებისათვის, ძველ დროში.
ამის გამო მკითხველს ვთავაზობთ წინამდებარე წერილს, თუმცა, მის ავტორს ბევრ რამეში არ ვეთანხმებით...
|
|
ე. წ. აღორძინების ხანის (XVI - XVII სს.) ქართულ მწერლობაში არჩილ II ეროვნული მიმდინარეობის მეთაურთაგანია. პოლიტიკურ ცხოვრებაში ანტისპარსული ტენდეციის გამტარებელი, იგი ასევე შეუპოვრად ებრძოდა იდეოლოგიურ სფეროში ყოველგვარ სპარსულ გავლენას, რაც მისი აზრით, წალეკვით ემუქრებოდა ქართულ კულტურულ თვითმყოფას. არჩილ II მწერლობაში ეროვნული თემატიკის გაბატონებას მოითხოვდა. ენის საკითხებში პურიზმის პოზიციას იცავდა.
|
