|
|
ოსმალთაგან 1453 წელს კონსტანტინოპოლის და 1461 წელს ტრაპეზუნდის საკეისროს აღებამ საქართველო მეტად მძიმე მდგომარეობაში ჩააყენა – იგი მთლიანად მაჰმადიანურ გარემოცვაში აღმოჩნდა. ეტყობა, ოსმალთა გაძლიერების საშიშროება საქართველოს მეფე-მთავრებისათვის სრულიად ნათელი იყო.
|
|
ცნობილია, რომ მარიამს ბიზანტიელ ქართველებთან ჰქონდა მჭიდრო კავშირი, კერძოდ კი გრიგოლ ბაკურიანის ძესთან. დედოფალი აქტიურად ეხმარებოდა ათონის ივერთა მონასტერს, განაგრძო დედის მიერ წამოწყებული საქმე და სიონის მთის ქართული კაპატა მონასტრის მშენებლობაში დიდი წვლილი შეიტანა. მართა საქართველოში იყო ჩამოსული რუის-ურბნისის კრების მიმდინარეობის დროს.
|
|
გერბი მემკვიდრეობის განმასხვავებელი ნიშანია, საგანგებოდ განლაგებული ფიგურები და საგნები, რომლებსაც სიმბოლური მნიშვნელობა ენიჭება და მფლობელის ისტორიულ ტრადიციებს გამოხატავს. გერბებია: სახელმწიფო, საგვარეულო, სამიწაწყლო (ქალაქების, ოლქების), გერბები სპეციალური ისტორიული წყაროა, რომელსაც დამხმარე ისტორიული დისციპლინა-ჰერალდიკა შეისწავლის.
|
|
აკად. მარი ბროსემ მოგვცა თეიმურაზ ბაგრატიონის იშვიათი სიზუსტით და გულწრფელობით დახატული პორტრეტი: ,,მე არ შემიძლია განუცვიფრებლად წარმოვსთქვა თეიმურაზ ბატონიშვილის სახელი, რომელშიაც მაღალი ზნეობა შეერთებულია განათლებულ გონებასა და ვრცელ მეცნიერებასთან... რომლის მიზანი არის თავისი შრომით უკვდავჰყოს ხსენება თავისი ერისა, და რომლის მდაბალ მოწაფედ, სვინდისის ქვეშ უნდა ვთქვა, აღვიარებ ჩემს თავს...
|
|
ხუთშაბათს, 25 იანვარს, 12 საათზე, სვეტიცხოვლის საკათედრო ტაძარში მეფე ერეკლე II-ის საფლავზე მისი გარდაცვალების 215 წლისთავთან დაკავშირებით გადახდილი იქნება პანაშვიდი!
|
|
თავისი ეპოქის ,,ოქროს ახალგაზრდობის'' ნამდვილი კერპი (ბრძოლაში ზღაპრულად მამაცი, მშვიდობიანობისას – დარდიმანდი), საოცრად დემოკრატიული იყო სამხედრო წრეებში. ასეთმა თვისებებმა შეუქმნა არაჩვეულებრივი პოპულარობა მოსახლეობის თითქმის ყველა ფენაში, გადაიქცა ფოლკლორულ გმირად. განსაკუთრებით უყვარდათ მთიელებს – თუშ-ფშავ-ხევსურებს, დიდ პატივს სცემდნენ ქვემო ქართლის მაჰმადიანები. სახელი დაიგდო დაღესტანშიაც და აზერბაიჯანშიც.
|
|
დიდებულთა ოჯახების ხელოვნური დაქუცმაცებით და ბაგრატიონთა სამეფოს შტოს მთლიანი განადგურებით დაიწყეს რუსეთის იმპერატორებმა საქართველოს საუკუნოვანი ეროვნული ბალავარის ნგრევა. ასოთხმოცდაათი წელი რუსეთი საქართველოს ტერიტორიის გათავისებას, ქართველი ხალხის გადარუსებას, ქართული ენის შეგინებას, ამოძირკვას და ქართველი ერის დიდებული ტრადიციების გათელვა-განადგურებას ცდილობდა.
|
|
(300 წელი სტამბის შექმნიდან)
ჩვენი ქვეყნის ისტორიაში მრავლად მოგვეპოვება მაგალითები ქართველი ხალხის თავდადებული ბრძოლისა, ეკლესიის სიბრძნისა და მეფეთა თავგანწირვის მაგალითები. ამასთან ერთად, მატიანის ფურცლები ღაღადებენ, რომ ქვეყანაში, თვით უკიდურესი გაჭირვებისა და მტერთა მძლავრობის ხანაშიც კი, ქართველი კაცის შეგნებაში არასოდეს ჩამქრალა მწიგნობრობისაკენ სწრაფვისა და ცოდნის შეძენის სურვილი. თვით დიდი მეფის, დავით აღმაშენებლის მაგალითიც მრავლის მთქმელია, ბრძოლებშიც რომ დაჰქონდა ბიბლიოთეკა, რომელიც მემატიანის სიტყვით _ „ეტვირთოს სიმრავლეს ჯორთა და აქლემთა“.
|
|
16 აგვისტო ერთ-ერთი ყველაზე შეუპოვარი მეფის - გიორგი პირველის გარდაცველების დღეა...
|
|
დიდი ქართველი პატრიოტისა და სამშობლოს დამოუკიდებლობისათვის შეუდრეკელი მებრძოლის, ერეკლე მეორის ძის ალექსანდრე ბატონიშვილის (1772-1844) სახელს სრულიად ახალი შარავანდედი ეფინება თანამედროვე საქართველოში. მტრისაგან ათასგვარი წყალობის დაპირების მიუხედავად, რუსეთთან შეერთების წინააღმდეგ შეურიგებელ ბრძოლასა და საქართველოს უძველესი სამეფოს აღდგენაზე განუწყვეტლივ ფიქრს შეეწირა იგი:
|
|
|
 | | | |
 | | | |
 | | | |
 | | | |
 | | | |
 | | | |
 29 ივლისს არის ხსენება წმიდა მოწამე იულია ქალწულისა. იგი კართაგენში დაიბადა, ღვთისმოშიში ქრისტიანების ოჯახში. ის ჯერ კიდევ ყრმა იყო, როცა მომხდურმა სპარსელებმა ტყვედ ჩაიგდეს, სირიაში წაიყვანეს და ერთ ვაჭარს მონად მიჰყიდეს. წარმართთა გარემოცვაში მყოფი იულია იცავდა ქრისტეს მცნებებს, ბატონს ერთგულად ემსახურებოდა, მარხვებს ინახავდა, ბევრს ლოცულობდა... წარმართმა მეპატრონემ ვერც დაპირებებით, ვერც მუქარით ვერ შეძლო მისი გადაბირება კერპთაყვანისმცემლობაზე. |  29 ივლისს არის ხსენება მღვდელმოწამე ათინოგენესი და მის ათ მოწაფეთა, რომლებიც ქალაქ სებასტიაში ეწამნენ დაახლოებით 311 წელს. მმართველმა ფილომარქსმა დიდი ზეიმი გამართა წარმართული ღვთაებების პატივსაცემად და სებასტიელებს მასში მონაწილეობა მოსთხოვა. ქალაქის მოსახლეობამ, რომელთა უმეტესობა მართლმადიდებელი იყო, უარი განაცხადა კერპებისთვის მსხვერპლის შეწირვაზე. მხედრებს ებრძანათ, ამოეჟლიტათ ქრისტიანები. მმართველს მოახსენეს, ქრისტიანობის ასეთი ფართო გავრცელება ეპისკოპოს ათინოგენეს ქადაგების შედეგიაო. გაიცა განკარგულება, მოეძებნათ მეუფე და სამსჯავროზე წარედგინათ. |
| | | |
 | | | |
 | | | |
 | | | |
|
