|
ალექსანდრე ჭავჭავაძე ქართული რომანტიზმის ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი წარმომადგენელია. მკვლევართა ნაწილი მას საქართველოში რომანტიკული მიმდინარეობის დამწყებად აღიარებს.
|
|
„მერანი“ უამრავი ქართველის, სამშობლოსათვის თავგანწირული გმირის არა მარტო ცხოვრების წესს, თვითშეგნებას გამოხატავს, არამედ მათი „ბიოგრაფიაა“. ამქვეყნიური და შემდგომიც, ვინაიდან მათი ბიოგრაფია, ვინც მოძმეს გზას უადვილებს, არ მთავრდება მხოლოდ გარდაცვალებით...
|
|
დიდი ქართველი პეტრე უმიკაშვილი, მიუხედავად იმისა, რომ ცხოვრების მიერ არ იყო განებივრებული, საოცრად ოპტიმისტი გახლდათ. ის დაუღლელად ემსახურებოდა ქართულ საზოგადოებას.
|
|
პირველი მსოფლიო ომის დროს, 1915 წელს მობილიზაციით გაიწვიეს ოსმალეთის ფრონტზე. ჭანების (ლაზების) გამოსარჩლებისათვის მას საველე სასამართლო მოელოდა, მაგრამ 1917 წლის თებერვლის რევოლუციამ მოუსწრო..
|
|
როდესაც ახლო წარსულში - საბჭოურ ეპოქაში ვაჟა-ფშაველას შემოქმედებას რელიგიური კუთხით განიხილავდნენ, ოღონდ მისი ქრისტიანული მსოფლმხედველობისთვის გვერდი აევლოთ და, ათეისტობის ბრალდებასაც რომ თავი ვანებოთ, ხან პანთეიზმის, ხან ანიმიზმის და ხან ლამის ჰილოძოიზმის მიმდევრად რაცხდნენ პოეტს. დავა არ შეწყვეტილა ჩვენს დროშიც - ოღონდ ახლა მისი, როგორც ქრისტიანული მოძღვრების ერთგულების თვალსაზრისით. ამ საკითხის გარკვევას ემსახურება ის ორი პოლემიკური წერილიც, რომელსაც ქვემოთ გთავაზობთ:
|
|
ილია ლუკას ძე ბახტაძე (ფსევდონიმი ხონელი) (დ. 26 მაისი, 1859, დაბა ხონი ― გ. 13 ივლისი, 1900, სოხუმი) — ქართველი პუბლიცისტი, ჟურნალისტი, მთარგმნელი.
|
