|
|
ხომ არ არის შემორჩენილი ხსოვნა ამ ნიჭიერი პოეტის შესახებ?
|
|
ახლახან დაიბეჭდა ასი ქართული ლექსის კრებული, სათაურით „დაუმორჩილებელი ქართული პოეზია". მასში შეკრებილია ორი საუკუნის მანძილზე იმპერიული ჩაგვრის წინააღმდეგ მიმართული ქართული პოეზიის ნიმუშები.
|
|
კონსტანტინე გამსახურდია გერმანიაში სწავლობდა. როგორც საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის საელჩოს თანამშრომელი, ის დამოუკიდებელი საქართველოს მთავრობის თხოვნით სახელმწიფოსათვის აუცილებელ საქმიანობასაც ეწეოდა, მაგალითად გადმოჰყავდა გერმანიიდან ყოფილი სამხედრო ტყვეები.
|
|
მაიაკოვსკის დაბადების 120 წლისთავთან დაკავშირებით პოეტის შემოქმედების ნაკლებად ცნობილ ფურცელს შევეხებით, რომელიც მის რუსულ-ქართულ ექსპრომტულ პოეტურ ნაღვაწს წარმოგვიდგენს. საყოველთაოდ ცნობილია, რომ ბაღდათში დაბადებულმა და გაზრდილმა მაიაკოვსკიმ სრულყოფილად იცოდა ქართული ენა. თუმცა მის მიერ დაწერილ ლექსს, ალბათ სწორედ ქართული ჩანართების გამო, დღემდე სათუოდ ხდიან რუსი ლიტერატურათმცოდნეები, იმისდა მიუხედავად, რომ ექსპრომტი დაწერილია პოეტისათვის დამახასიათებელი ტეხილი რითმით. თანაც, ლექსი დაბეჭდილია „სალიტერატურო გაზეთში“ 1933 წელს (31. 10), სათაურით: „ვლადიმერ მაიაკოვსკის გამოუქვეყნებელი ლექსი“ და ამ წლებში, მოგეხსენებათ, ვერცერთი იდეოლოგიური მუშაკი ვერ გაბედავდა ეთნოკულტურულ სფეროში სიყალბის ოფიციალური ორგანოთი ტირაჟირებას.
|
|
ქვემოთ წარმოდგენილ ლექსებში პოეტური სტრიქონებით არის ასახული 1921 წლის თებერვლის ტრაგიკული დღეები.
|
|
წიგნის უნივერსალურობა და განსაკუთრებულობა იმაში მდგომარეობს, რომ როგორც ბიბლიაში, ისე ამ ნაწარმოებშიც, ყველა ადამიანი საღმრთო სიბრძნესთან ერთად პოულობს თავისთვის შესაფერის გულისპასუხს და იქ აღწერილი მოვლენების სიღრმეს სწვდება თავისი ნიჭისა და უნარის შესაბამისად. დავით გურამიშვილმა ,,ვეფხისტყაოსანზე'' საგანგებო მინიშნებით თქვა: ,,შოთამ რგო იგავთ ხეო'', რითაც გულისხმობდა, რომ მთელი პოემა იგავის ენით არის დაწერილი და ამ იგავს კი ყველა დროებაში თავისებური ახსნა ეძებნება.
|
|
1880 წლის 29 სექტემბერს სოფელ ჩუნეშში, იმერეთში დაიბადა დიდი ქართველი პროზაიკოსი, ბრწყინვალე ნოველისტი ნიკო (ნიკოლოზ) მერაბის ძე ლორთქიფანიძე.
|
|
|
 1 (14) აგვისტოს არის ხსენება შვიდთა მოწამეთა მაკაბელთა - აბიმი, ანტონინე, გური, ელეაზარი, ევსევონი, ალიმი და მარკელე, დედა მათი სოლომონია და მოძღვარი ელეაზარი ეწამნენ ქრისტეს შობამდე 166 წელს, როცა იუდეა სირიის მეფეს, ანტიოქოს ეპიფანეს ჰქონდა დაპყრობილი.
უსჯულო თვითმპყრობელმა გადაწყვიტა, წარმართობა დაენერგა იუდეველთა შორის, უკრძალავდა მათ ღვთისმსახურებას, წვავდა წმიდა წიგნებს; იერუსალიმის ტაძარი გაძარცვა, შიგ იუპიტერის კერპი დაადგმევინა, უფლის რჩეულ ერს ელინური ღვთაებებისათვის მსხვერპლის შეწირვასა და ნაკერპავის ჭამას აიძულებდა...
|  114 აგვისტოს აღინიშნება შემოყვანება პატიოსანთა ძელთა ცხოველმყოფელისა ჯვარისა უფლისა. 1897 წლის ბერძნული ჟამნის ცნობით, კონსტანტინოპოლში უძველესი დროიდან არსებობდა ჩვეულება ქალაქის ქუჩებში უფლის პატიოსანი ჯვრის შემოტარებისა, რისი მიზეზიც იყო აგვისტოს თვეში ადგილობრივ მკვიდრთა შორის სნეულებათა ხშირი გავრცელება. |
| | | |
|
