|
რუსეთის ცარიზმის მიერ ორსაუკუნოვანი ანექსიის პერიოდში, როდესაც ქართველ კაცს თავისუფლებაზე ფიქრიც კი აკრძალული ჰქონდა, მწერლებსა და საზოგადო მოღვაწეებს ქარაგმებით უხდებოდათ წერა, რომლებიც იდუმალ ამხელდნენ მათ გულისნადებს. სწორედ ამ სახით გადაჰქონდათ ქაღალდზე დაკარგულ სამეფო ტახტზე და გვირგვინზე ფიქრიც,
ილიას „იანიჩარში“ პოეტი გულდაწყვეტილია ქართველი ყმაწვილის უცხოთა ჯარში სამსახურით და სინანულით წარმოთქვამს:
„შენს სიმარდეს, სიჩაუქეს ქართლი შენი არ დაჰყურებს,
მეფე შენი თავის ქებით ჭაბუკს გულს არ გიხალისებს!..“
|
|
ერთობ ნიშანდობლივი მაგალითი ასოციაციური პარალელებით აღძრავს საფიქრალს.
|
