|
|
საპატრიარქოში შექმნილია საქართველოს რეალური ისტორიის დამდგენი მუდმივმოქმედი კომისია, რომლის თავმჯდომარედაც კათოლიკოს–პატრიარქმა ილია ||–მ მანგლის–წალკის ეპარქიის მიტროპოლიტი ანანია ჯაფარიძე დანიშნა. კომისიას აქვს შესაბამისი გეგმა და შესაბამისად პრეტენზიაც, რომ გადაიხედოს და ხელახლა დაიწეროს საქართველოს ისტორია
|
|
“იმერეთის კათალიკოსის ... მარგალიტით მოოჭვილი მიტრა დამშვენებული იყო ბრილიანტის ჯვრით, რომელიც ერთ დროს მეფე ვახტანგის (446-491) გვირგვინს ამკობდა. ეს მსხვილი ბრილიანტი ვახტანგ მეფემ სპარსეთში ლაშქრობების დროს მოიპოვა (აქ ვახტანგ გორგასლის ცხოვრების წლები არასწორადაა მოცემული. უფრო სწორი უნდა იყოს 442-502. გ. მ.).
|
|
სანამ იმ „სხვა ევროპელ ქრისტიანთა და კათოლიკეთა“ საფლავებს შორის საბოლოოდ დაკარგულა საქართველოს თავისუფლებისთვის მებრძოლი უკანასკნელი უფლისწულის საფლავი, დროა იზრუნოს ქართველმა ერმა მისი ცხედრის საკუთარი გვირგვინოსანი წინაპრების გვერდზე, სვეტიცხოვლის ტაძარში გადმოსასვენებლად!
|
|
ალექსანდრე ბაგრატიონი კატეგორიულად მოითხოვდა, რომ მისთვის წართმეული ოქროს საათი დაებრუნებინათ. ის ვერც სიკვდილის შიშმა გატეხა. თავის მტრებს დასცინოდა კიდეც, სამხედრო ხელოვნებას უწუნებდა, ჩეხვაც არ იცითო. მათაც, როგორც იცოდნენ, ისე მხეცურად აჩეხეს.
|
|
ცნობილი რუსი ისტორიკოსის, სერგეი დიანინის წიგნში („ბოროდინი“, მოსკოვი, 1955წ., გვ.154) საჯაროდ არის გამხელილი, რომ „პეტრე პირველი თავს თვლიდა ქართლის მეფეთა მემკვიდრედ“ და აქედან დაასკვნიდა, თუ რად არ ჩქარობდა ვახტანგ VI-მი დახმარებას სპარსულ ლაშქრობაში, რათა ჯერ დასუსტებულიყო ეს მეწინავე ქართული სამეფო და მერე საკუთარი უფლებამოსილებით მას თვით გაეერთიანებინა თავის მიერ შექმნილი იმპერიის საზღვრებში!
|
|
2010 წლის 26 ოქტომბერს შესრულდა 100 წელი მარიამ ბაგრატიონ-მუხრანბატონიშვილის (1910-1992) დაბადებიდან. ამ დიდებული პიროვნების შესახებ მოგვითხრობს ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი, ქალბატონი მანანა ხომერიკი.
- ქალბატონო მანანა, თქვენ გქონდათ პატივი ბაგრატიონთა გვარის კიდევ ერთ შესანიშნავ წარმომადგენელთან - მარიამ (მანია) ბაგრატიონ-მუხრანბატონიშვილთან ახლო ურთიერთობისა. მან მძიმე, მაგრამ საინტერესო, ღრმა შინაარსით აღსავსე ცხოვრების გზა განვლო. გთხოვთ, გვიამბოთ მის შესახებ…
|
|
გთავაზობთ ინტერვიუს ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორთან, ქალბატონ მანანა ხომერიკთან, რომელსაც ჰქონდა ბედნიერება და პატივი თურქეთის პრინცესებთან უშუალო ურთიერთობისა. მან საგულისხმო ცნობები მოაგროვა მათი ცხოვრებისა და მოღვაწეობის შესახებ: მათ საიმპერატორო უმაღლესობებთან პრინცესა ირინასა და მის ქალიშვილ პრინცესა ნილუფერთან შეხვედრისთანავე, დედა-პრინცესამ განმიცხადა, რომ მისი დიდი ბებია იყო ეკატერინე გურამიშვილი, ილია ჭავჭავაძის ცოლისდა. "თქვენ სტაროსელსკაია ხომ არ ბრძანდებით?" - ვკითხე მე, რაც პრინცესა ირინამ დამიდასტურა.
|
|
საქართველოს ისტორიაში არაერთხელ მდგარა „ჟამი უნდობარი“, რა განსაცდელებისთვის არ გაუძლია ქართველ ერს, რა აღარ გადაუტანია. რანაირი მტერი აღარ გვყოლია, ურჯულო, ბარბაროსი, სასტიკი, ვერაგი... მაგრამ არც ერთს ფიქრადაც არ მოსვლია იმის გაკეთება, რაც XIX საუკუნის დასაწყისში ჩრდილოეთიდან ქრისტიანობის დასაცავად მოწვეულმა ერთმორწმუნე და „თავაზიანმა მფარველმა“ იკადრა: თორმეტი საუკუნის მანძილზე ღირსეულად ნატარები ბაგრატოვანთა გვირგვინი დაამხო.
|
|
სვეტიცხოვლის დიდებულ ტაძარში განისვენებენ ადამიანები, რომელთაც "სიკვდილითა სიკვდილისა დამთრგუნველის" რწმენით დაამარცხეს და სრულიად განდევნეს საკუთარი არსებიდან სიკვდილის ბუნებრივი შიში. სვეტიცხოვლის ტაძარში განსვენებულ ქართველ წმინდანთა, გმირთა და საზოგადო მოღვაწეთა მეოხება არ მოჰკლებოდეს ქართველ ერსა და სრულიად საქართველოს!
|
|
შ. ამირანაშვილის სახელობის ხელოვნების მუზეუმის ნაქარგობისა და ქსოვილების განყოფილებაში დაცულ საეკლესიო დანიშნულების მხატვრული ქარგვის ნიმუშებს შორის მნიშვნელოვანი ადგილი დაფარნათა მდიდარ კოლექციას უჭირავს. ამ კოლექციის მრავალი ნიმუში ყურადღებას იპყრობს მწყობრად აგებული კომპოზიციით, დინამიური და ნატიფი ნახატით, საინტერესო ცნობების შემცველი წარწერებით, გემოვნებით შერჩეულ ფერთა შეხამებითა და დახვეწილი ტექნიკით, მაგრამ საეკლესიო დანიშნულების ნაქარგობაში წამყვანი ადგილი მანც ქართველი ოსტატების თეოლოგიურ აზროვნებას უჭირავს.
|
|
|
|
