|
|
18 (31) იანვარი
|
|
18 (31) იანვარი
|
|
„...ის მრავალთათვის ბუნდოვანი ლეგენდა იყო. როგორც აუცილებლობა ისიც თანდათანობით შეიკრებს თავის ბუნებრივ ჭეშმარიტ მასშტაბებს და მაშინ, თუ სამწუხაროდ დღესვე არა, ჩვენს წინაშე წარმოდგება განსაცვიფრებელი თავისთავადობით, საოცრად დახვეწილი და არისტოკრატიული ელეგანტური ეროვნული სულით აღბეჭდილი პოეტი“...
|
|
ბავშვობაში, ალბათ, ყველა ჩვენგანს ღამეები გვითენებია „გმირთა ვარამის” კითხვისას. რომანის დიდტანიანობა არა თუ დამღლელი, პირიქით სასიხარულო და სასიამოვნო იყო, იმიტომ, რომ უფრო დიდხანს “ვცხოვრობდით” გმირებთან ერთად ძველ, გაჭირვებულ, ვარამიან და მაინც გაუტეხელ საქართველოში, კახეთის სამეფოში და საქმით თუ ვერა, ოცნებით მაინც გვინდოდა გვეშველა ალექსანდრე მეფისათვის თუ დავით ჯანდიერისთვის.
|
|
ილია სოლომონის ძე ალხაზიშვილი (დ. 16 ნოემბერი, 1853, სოფ. ზიარი, ახლანდელი გურჯაანის რაიონი ― გ. 27 იანვარი, 1921, თბილისი) — ქართველი მწერალი, მეცნიერი და საზოგადო მოღვაწე.
|
|
15 (ახალი სტილით 28) იანვარს ქართული ეკლესია აღნიშნავს წმინდა ნინოს მოწაფეებისა და მეგობრების - წმ. სალომე უჯარმელისა და პეროჟავრა სივნიელის (IV) ხსენების დღეს.
|
|
12 (25) იანვარს აღინიშნება ღირსი ევპრაქსია ტაბენისელის (+393) ხსენების დღე.
|
|
12 (25) იანვარს აღინიშნება
წმიდა მოწამე მერტი მხედრის (+284-305) ხსენების დღე.
|
|
ხსენება 12 (25) იანვარი
წმიდა მთავარეპისკოპოსი საბა (ერობაში – როსტისლავი) სერბეთის თვითმპყრობელის, სტეფანე ნემანიას და ბერძენი იმპერატორის ასულის, ანას მესამე ვაჟი იყო. მშობლები ხედავდნენ შვილის საოცარ ნიჭიერებას და ფიქრობდნენ, თხუთმეტი წლის ასაკში ჰერცოგოვის მმართველად დაედგინათ იგი, მაგრამ ღმერთი სხვა სარბიელისთვის ამზადებდა თავის რჩეულს: როსტისლავს ბავშვობიდანვე ძლიერ იზიდავდა მარხვა, ლოცვა, ღვთისმსახურება და თავს არიდებდა უქმსიტყვაობას, სიცილსა და გართობას.
|
|
წმინდა ნინო და მისი ვაზის ჯვარი, რომელიც ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელმა გადასცა მას სიონის მთაზე, ქართველთა გასანათლებლად, უმნიშვნელოვანესი სიმბოლოებია ჩვენი ცხოვრებისა. შეხედავ წმინდა ნინოს ხატს ან ჯვარს და უმალ საქართველო დაგიდგება თვალწინ, ილოცებ წმინდა ნინოს ხატის წინ და შეუძლებელია მხოლოდ საკუთარი ცოდვები გაგახსენდეს, სამშობლოსათვის ცრემლმორეული უსათუოდ შესთხოვ, კვლავ შემობრძანდეს ივერიაში...
|
|