|
9 ივლისი - განსაკუთრებული მნიშვნელობის თარიღია დედოფალ ვიქტორიას განმგებლობის პერიოდში:
1900 წლის 9 ივლისს დედოფალი ვიქტორია ხელს აწერს ავსტრალიის თანამეგობრობის შექმნის აქტს, რომელმაც კონტინენტის ყველა ცალკეული კოლონია ფედერალური მმართველობის ქვეშ გააერთიანა.
|
|
წმინდა იუსტინიანე I ბიზანტიის იმპერატორი იყო 527–565 წლებში.
|
|
ვიტორიო ემანუელე III (იტალ. Vittorio Emanuele III) (11 ნოემბერი 1869 - 28 დეკემბერი 1947) იყო სავოის დინასტიიდან. იტალიის მეფეა 1900 - 1946 წლებში, ეთიოპიის იმპერატორი 1936 - 1943 წლებში და ალბანეთის მეფე 1939 - 1943 წლებში. უმბერტო I-სა და მარგარიტა გენუეზიელის ვაჟი. იქორწინა 1896 წელს ელენეზე, ალბანეთის მეფის, ნიკოლოზ I-ის ასულზე.
|
|
ტორების პარტიაზე დაყრდნობით ცდილობდა ვიგების ჩამოშორებას და პოლიტიკური ხელმძღვანელობის ხელში აღებას. იყო ინგლისის კოლონიური პოლიტიკის ერთ-ერთი სულისჩამდგმელი.
|
|
გაიუს ფლავიუს ვალერიუს აურელიუს კონსტანტინუსი (Gaius Flavius Valerius Aurelius Constantinus)
|
|
ღირსი სვიმეონ მირონმდინარე, სერბეთის მეფე XII საუკუნეში ცხოვრობდა. მას ერობაში სტეფანე ნემანი ერქვა და სერბეთის დიდი ჟუპანი (მთავარი) იყო.
|
|
1707 წელს მოხდა სხვა მნიშვნელოვანი მოვლენა — ინგლისის და შოტლანდიის ერთ სახელმწიფოდ გაერთიანება, რომელსაც დიდი ბრიტანეთი ეწოდა. ამიერიდან პარლამეტში შოტლანდიელი დეპუტატებიც ირჩეოდნენ.
|
|
ჯეიმზ I (იაკობ I) დაიბადა 1394 წლის 10 დეკემბერს ედინბურგის ციხე-სიმაგრეში. მამამისი იყო მეფე რობერტ III (1340-1406), დედა - ანაბელა დრამონდი (1350-1401).
პოემის წინამდებარე ნაწყვეტი, რომელიც შესანიშნავადაა თარგმნილი თამარ ერისთავის მიერ, კარგად გვიჩვენებს, რომ მეფე-პოეტი ჯეიმზ პირველი პოეტური სულის შესანიშნავი ადამიანი გახლდათ, რომელსაც შეეძლო ტყვეობის მძიმე პერიოდშიც ეძებნა ბუნების მშვენიერებანი და სიყვარულით აღვსილიყო, უიმედობის პირობებშიც კი.
მის შთაგონებულ ხასიათზე მიანიშნებს მისი ქორწინება ტყვეობაში ერთი ნახვით შეყვარებულ ასულზე ჯოან დე ბოფორზე.
|
|
10 (23) სექტემბერს აღინიშნება კეთილმორწმუნე დედოფალ პულქერიას (+453) ხსენების დღე.
|
|
ბრიტანეთის მაშინდელი მონარქია სახალხო იყო, მაგრამ ელისაბედ II-ს ამ ნაბიჯმა იგი უფრო მეტად დემოკრატიული, უფრო მეტად თანამედროვე და უფრო მეტად სახალხო გახადა. ამ დაჯილდოებით დედოფალმა ხალხს უჩვენა, რომ განურჩევლად ასაკისა და საქმიანობისა, ყველა ადამიანის ღვაწლი შეიძლებოდა დაფასებულიყო სახელმწიფოში. ადრე თუ მხოლოდ ომის მონაწილეები, მწერლები და პროფესორები იღებდნენ ორდენს, ახლა, ასე 22-24 წლის, სულ უბრალო წარმოშობის ბიჭებსაც შეეძლოთ სერის წოდება ეტარებინათ. თან გამოჩნდა, რომ ელისაბედ II-ს კარგი მუსიკალური გემოვნება ჰქონია.
|
