|
|
19 (02.12) ნოემბერი
|
|
1990 წლის 28 ოქტომბერს საქართველოში ჩატარდა მრავალპარტიული არჩევნები. საქართველოს ანექსიის დროიდან დიდი ხნის მერე, მრავალპარტიული, დემოკრატიული, თავისუფალი არჩევნები არ ჩატარებულა ჩვენს სამშობლოში... გაიმარჯვა ეროვნულმა მოძრაობამ... ეს დიდი მიღწევა იყო.
|
|
ეგვიპტიდან ირანამდე, ყოველ ქვეყანაში, ყოველ ქალაქში, ყოველ სოფელში, ყველა სასახლიდან, ყველა მინარეთიდან, ყველა გზაჯვარედინზე, ყოველი სულთანი, ხალიფა, ამირა, ათაბაგი, ბეგი, ყადი, მოლა მოუწოდებდა ქუდზე, უფრო სწორად, ჩალმაზე კაცს საქართველოს წინააღმდეგ გალაშქრებისკენ.
|
|
ქართული მითოსური სინამდვილე ადრეც იცნობდა სხვა მსგავს ღვთისშვილს - პირქუშს. წარბებშეკრული მერაბი კუშტი სახით იბრძოდა სამშობლოს თავისუფლებისათვის. მებრძოლობა მხედრობასთანაა გაიგივებული ქართულ ცნობიერებაში. რაც შეეხება სტიქიონებს, მერაბი, შეიძლება ითქვას, სტიქიონების მომთვინიერებელი გახლდათ, ნახევრად ღმერთკაცი (როგორც ვთქვით, ღვთისშვილი), რომელიც თვითონ ქმნიდა, თავად აწრთობდა, აფოლადებდა ახალ სტიქიას, ახალ ტალღას, ახალი თავისუფლებისმოყვარე თაობისას. ის „უსაზღვროების ნესტრით ვნებული, სტიქიონების კუშტი მხედარი“ - ქარიც იყო და სტიქიონებში გაკაჟებული მუხაც, „ველად გასული ფალავანივით“...
|
|
გენერალ ერმოლოვის დახასიათებით ბაგრატიონი იყო: „უშიშარი ბრძოლაში, ნირშეუცვლელი სახიფათო ვითარებებში... ლმობიერი, მრისხანების დამთმენი, ყოველთვის მზად მყოფი შერიგებისთვის; გულუხვი – უთავბოლოდ მხარჯველობამდე; გულში ბოროტების არჩამდები, სიკეთის დამამახსოვრებელი“.
მასზე ნაპოლეონს უთქვამს: ”ბაგრატიონის გარდა რუსებს გენერლები არ უვარგათ“
|
|
ოსმალები განსაკუთრებით ვერ ურიგდებოდნენ სოლომონის ბრძოლას ტყვეთა სყიდვის წინააღმდეგ. თურქები დაუკავშირდნენ მეფის მოწინააღმდეგე თავადებს. მოღალატე თავადი ლევან აბაშიძე ახალციხეში ჩავიდა და თვითონ წამოუძღვა მტერს იმერეთისაკენ.
|
|
აჯანყების უშუალო საბაბი გახდა შაჰ აბას I-ის დავალებით კონსტანტინე მირზას მიერ (კონსტანტინე I (ალექსანდრე II-ის ძე), კახეთის მეფე) მაფის, ალექსანდრე II-ის ძმისა და სხვა კახელი დიდებულების დახოცვა (12 მარტი)
|
|
"მე უკვდავებისთვის კი არა, ჩემი ხალხისთვის ვიცხოვრე"
ახმედ მელაშვილი
|
|
შალვა ახალციხელი საქართველოს სიმბოლოა, რომ არა შინა ღალატი, მას ვერავინ მოერეოდა. როგორც ჩვენი სამშობლო მუდამ ღალატის გამო ვარდებოდა სხვათა ტყვეობაში, ასევე სამხედრო სარდლობის ღალატის გამო ჩავარდა შალვა ახალციხელი მტრის ხელში, მისი ძმა კი მოიკლა. მერე ეწამა შალვა ქრიატიანობისათვის, როგორც ეწამებოდა ხოლმე ჩვენი სამშობლო ქრისტეს სარწმუნოებისათვის.
|
|
ამდენად, 9 აპრილი - ეს არის თავდაპირველად საქართველოს ტრაგიკული დღე - სამშობლოსათვის შეწირული 21 ქართველი მომიტინგის და მათთან ერთად ასწლეულების მანძილზე ქვეყნისთვის თავშეწირული ყველა გმირის ხსოვნის დღე.
და 9 აპრილი არის უდიდესი დღესასწაული - რუსეთის ცარისტული და საბჭოთა იმპერიების ორსაუკუნოვანი მონობიდან თავდახსნის დღე.
|
|
