|
ისტორიამ შემოგვინახა წმიდა მელქისედექის მიერ შედგენილი ანდერძი - „აღწერილი მცხეთის საყდრისადმი“, სადაც ჩამოთვლილია იმ ნივთების, ეკლესია-მონასტრებისა და სოფლების სრული სია, რომელიც კათოლიკოს-პატრიარქმა შეწირა მცხეთის სვეტიცხოველს.
|
|
29 სექტემბერს (12 ოქტომბერს) აღინიშნება ღირსი ონოფრე გარეჯელის, საკვირველთმოქმედის (XVIII) ხსენების დღე.
|
|
12 (25) სექტემბერს ქართული ეკლესია აღნიშნავს მღვდელმოწამე დოსითეოზ თბილელის (+1795) ხსენების დღეს.
|
|
16 აგვისტოს საქართველოს მართლმადიდებლური ეკლესია საქართველოს პირველმოწამის - რაჟდენის ხსენების დღეს აღნიშნავს.
წმიდა რაჟდენი იყო გამზრდელი ვახტანგ გორგასლის მეუღლის - ბალენდუხტისა, რომელსაც გამოჰყვა ქართლში. რაჟდენმა ქრისტიანობა მიიღო, ვახტანგ მეფემ სოფელნი და აგარაკნი მიანიჭა და „საკუთარ და თანამზრახველ თვისსა ყო იგი“.
წმიდა რაჟდენი ხშირად დადიოდა ეკლესიაში, ისმენდა საღვთო წერილს და ქადაგებებს. იგი შენატროდა მოწამეთა ცხოვრებას, მათ აღსასრულს და ლოცულობდა, რათა თვითონაც ღვთის ნებით წამების ღვაწლისა და უკვდავების სასმელის შესმის ღირსი გამხდარიყო.
|
|
წმიდა ილია მართალი (ილია გრიგოლის ძე ჭავჭავაძე) 1837 წლის 27 ოქტომბერს (ახალი სტილით 8 ნოემბერს) დაიბადა კახეთში, სოფელ ყვარელში.
|
|
2 აგვისტოს არის ხსენება წმიდა მოწამე სალომე ქართველისა. მის შესახებ ცნობას გვაწვდის იერუსალიმის ჯვრის მონასტრის სვინაქსარი: „ამასვე დღესა (20 ივლისი, ახალი სტილით 2 აგვისტო) წამებაჲ სალომე ქართველისაჲ, რომელი პირველ შესცთა სპარსთა მიერ და ქრისტე უარყო. ამისა შემდგომად კუალად აღიარა სარწმუნოებაჲ ქრისტესი და თავი წარეკუეთა და ცეცხლისა მიერ სრულ იქმნა წამებაჲ მისი“.
|
|
30 ივნისს (13 ივლისს) ქართული ეკლესია აღნიშნავს წმიდა დინარ დედოფლის (X) ხსენების დღეს
|
|
ქრისტიანები შეევედრნენ წმიდა იოანეს, შესდგომოდა მღვდელმთავრის მძიმე უღელს. წმიდა მამა მწვალებლობისაგან დაცულ საქართველოში გამოემგზავრა. აქ დაასხეს მას ხელი ეპისკოპოსად.
|
|
25 ივნისი ღირსი პეტრე ათონელის (+734) ხსენების დღეა. ბიზანტიის იმპერატორის ლაშქარში მხედართმთავრად მსახურობდა. 667 წელს, სირიელებთან ომის დროს იგი ტყვედ ჩაიგდეს და სამარის ციხეში გამოამწყვდიეს. პატიმრობამ კარგა ხანს გასტანა. ღვთისმოშიში მეომარი გულმოდგინედ იკვლევდა საკუთარ სინდისს და ცდილობდა, მიმხვდარიყო, რა ცოდვისთვის დაატყდა თავს ეს საშინელი სასჯელი. ბოლოს, ღვთაებრივმა მადლმა გონება გაუნათა და მოაგონდა, რომ ოდესღაც უფალს მონაზვნობა აღუთქვა, შემდეგ კი ეს აღთქმა დავიწყებას მისცა.
|
