|
ათონის მთაზე მოღვაწეობდა წმიდა ილარიონ ქართველი (ყანჩაველი), რომელიც ქრისტეს სადიდებლად მზად იყო თვით სიკვდილისთვისაც.
|
|
ქართველმა ბერებმა ააგეს პატარა ტაძარი სადიდებლად ყოვლადწმიდისა ღვთისმშობლისა და საკვირველთმოქმედი ხატი შიგ დაასვენეს.ივერიის ღვთისმშობლის სასწაულთმოქმედი ხატის მადლით დღემდე მრავალი სასწაული აღესრულება.
|
|
11 (24) თებერვალს მართლმადიდებლური ეკლესია აღნიშნავს მართალი დედოფალ თეოდორას - ხატთა თაყვანისცემის აღმდგენლის ხსენების დღეს (+დაახლ. 867).
|
|
15 (ახალი სტილით 28) იანვარს ქართული ეკლესია აღნიშნავს წმინდა ნინოს მოწაფეებისა და მეგობრების - წმ. სალომე უჯარმელისა და პეროჟავრა სივნიელის (IV) ხსენების დღეს.
|
|
წმინდა ნინო და მისი ვაზის ჯვარი, რომელიც ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელმა გადასცა მას სიონის მთაზე, ქართველთა გასანათლებლად, უმნიშვნელოვანესი სიმბოლოებია ჩვენი ცხოვრებისა. შეხედავ წმინდა ნინოს ხატს ან ჯვარს და უმალ საქართველო დაგიდგება თვალწინ, ილოცებ წმინდა ნინოს ხატის წინ და შეუძლებელია მხოლოდ საკუთარი ცოდვები გაგახსენდეს, სამშობლოსათვის ცრემლმორეული უსათუოდ შესთხოვ, კვლავ შემობრძანდეს ივერიაში...
|
|
4 (ახალი სტილით 17) იანვარს ქართული ეკლესია აღნიშნავს ხსენების დღეს ღირსთა მამათა ჩვენთა - ევაგრესი, ილია დიაკონისა და სხვათა
|
|
1050 წელს, წმიდა იოვანე, ჯერ კიდევ ერისკაცობაში თავის ძმასთან, პეტრიკთან ერთად თან ახლდა საქართველოს მეფე ბაგრატ IV-ს (+1072) და დედოფალ მარიამს კონსტანტინეპოლში, ბიზანტიის იმპერატორ კონსტანტინე მონომაქოსის კარზე. აქ ისინი შეხვდნენ ათონიდან ჩამოსულ გიორგი მთაწმიდელს და დიდი შესაწირავი გაატანეს ათონზე, რისთვისაც იოვანეს და მის ძმას ივერონში აღაპი დაუწესეს.
|
