|
|
15 ივლისს არის კიევის მიტროპოლიტის - ფოტიუსის ხსენება. იგი ბერძენი იყო წარმოშობით. დაიბადა საბერძნეთის ქალაქ მონემვასიაში. ყმაწვილობიდან განრიდებული იყო საერო ცხოვრებას და ღვთივგანბრძნობილი ბერის მეთვალყურეობის ქვეშ იზრდებოდა. 1408 წელს, როდესაც ფოტიუსი იმყოფებოდა კონსტანტინოპოლში პატრიარქთან, კიპრიანეს აღსრულების შემდგომ დადგა რუსეთის კათედრის დაკავების საკითხი; პატრიარქმა მათემ არჩევანი სწორედ ფოტიუსზე შეაჩერა.
|
|
ღირსი მამები სერგი და გერმანე ვალაამელები, რომელთა ხსენება აღესრულება 11 ივლისს, არიან კუნძულ ვალაამზე სამონასტრო ცხოვრების დამფუძნებლები. ამ კუნძულზე ჯერ კიდევ I საუკუნეში უქადაგია ქრისტიანობა ანდრია პირველწოდებულს, წარმართული კერპები შეუმუსრავს, ქვის ჯვრები აღუმართავს და ახალმოქცეულთათვის მოძღვრებიც დაუდგენია.
|
|
11 ივლისს არის ხსენება წმიდათა და საკვირველთმოქმედთა კვიროსისა და იოანესი, რომელთა ნაწილთა აღმოყვანება ალექსანდრიის მახლობლად მდებარე ქალაქ კანოპიდან სოფელ მანუფინში 412 წელს აღესრულა. ეგვიპტის ეს სოფელი თავისი ჩამონგრეული საკერპოთი ბოროტ სულთა სამკვიდრებლად ქცეულიყო და ყველას შიშის ზარსა სცემდა.
|
|
ღირსი დავით თესალონიკელი (+დაახლ. 540), რომლის ხსენებაც აღესრულება 9 ივლისს, წმიდა მოწამეთა, თეოდორესა და მერკურის სახელობის მონასტერში მოსაგრეობდა, შემდგომ კი ქალაქ თესალონიკის სიახლოვეს, ნუშის ხის ქვეშ ტალავარი მოაწყო და იქ დამკვიდრდა. წმიდა მამა გამუდმებით ლოცულობდა, მკაცრად მარხულობდა, მოთმინებით იტანდა ყინვასა და პაპანაქებას.
|
|
ღირსი ანტონი დიმელი დაიბადა ნოვგოროდში დაახლოებით 1157 წელს. მას შემდეგ, რაც მან ეკლესიასი გაიგონა: ,,ვისაც უნდა, რომ მომყვეს, უარყოს თავისი თავი, აიღოს თავისი ჯვარი და მომდიოს მე“(მათე -16,24), მან გადაწყვიტა დაეტოვებინა სოფელი და ბერად შემდგარიყო.
|
|
მღვდელმოწამე მეთოდე, პატარელი ეპისკოპოსი (+312), რომლის ხსენებაცაა 3 ივლისს, პატარელი ეპისკოპოსი იყო (ლიკიის ოლქი, მცირე აზია). იგი სიმშვიდითა და თავმდაბლობით გამოირჩეოდა, ჩუმად და უდრტვინველად მოძღვრავდა სამწყსოს, მაგრამ როცა საქმე მართლმადიდებლური სარწმუნოების დაცვას შეეხებოდა, საოცარ სიმტკიცეს იჩენდა და დაუცხრომლად ებრძოდა მწვალებლებს. წმიდანმა მდიდარი ლიტერატურული მემკვიდრეობა დატოვა.
|
|
წმიდა მოწამენი ლეონტი, იპატი და თეოდულე (I), რომელთა ხსენება აღესრულება 1 ივლისს, რომაელი მხედრები იყვნენ. უღმერთო იმპერატორმა ვესპასიანემ (70-79) ფინიკიის ოლქის გამგებლად სენატორი ადრიანე დანიშნა და უბრძანა, ეწამებინა და დაეხოცა ყველა ქრისტიანი ვინც კერპებისთვის მსხვერპლის შეწირვაზე უარს განაცხადებდა. ადრიანეს მოახსენეს ქრისტიანი ლეონტის შესახებ, რომელიც უშიშრად ქადაგებდა ქრისტიანობას.
|
|
ღირსი ლეონტი, პეჩორელი კანონარქი, ჭაბუკობიდან კიევო-პეჩორის ტაძარში მოღვაწეობდა, სადაც აღიკვეცა კიდეც ბერად. მას ჰქონდა შესანიშნავი ხმა და მორჩილებაში ყოფნისას კანონარქის მოვალეობას ასრულებდა. ღირსი ლეონტი სრულიად ახალგაზრდა აღესრულა XIV საუკუნეში. ცხოვნების გზაზე თავდაუზოგავი ღვაწლის მეოხებით მან უფლისაგან სასწაულთქმედების უნარი მოიპოვა.
|
|
წმიდა მეთოდე კონსტანტინოპოლელი პატრიარქი (+847), ვისი ხსენებაც აღესრულება 27 ივნისს, მდიდარი სიცილიელების ვაჟი იყო. ღვთის ნებით, მან ჯერ ისევ ახალგაზრდამ, კუნძულ ქიოსზე მდებარე მონასტერს მიაშურა და საკუთარი სახსრებით განაახლა იგი. ხატთმბრძოლი იმპერატორის, ლეონ სომეხის (813-820) მეფობაში, ნიკიფორე პატრიარქის მღვდელმთავრობისას მეთოდეს იმპერატორის კარზე მაღალი თანამდებობა ეკავა.
|
|
წმიდა ნიფონტ ათონელი (XIV) (ხსენება 14 (27) ივნისს) ხუცესის შვილი იყო და ბავშვობიდანვე ქრისტიანულად იზრდებოდა. ბერად აღკვეცის შემდეგ წმიდანს მღვდელ-მონაზვნადაც დაასხეს ხელი, მაგრამ სრული მდუმარებისა და მეუდაბნოობის ღვაწლის წყურვილმა ათონის წმიდა მთაზე მიიყვანა.
ნიფონტმა ისეთ წარმატებას მიაღწია თავის ღვაწლში, რომ ჩვევად ექცა ფსალმუნის ზეპირად კითხვა ცალ ფეხზე მდგომს, რათა ფიქრი სხვაგან არ გაქცეოდა. საკვებად მას ჰქონდა მცირეოდენი მშრალი პური, რასაც კვირაში ერთხელ იხმევდა.
|
|
